شعر و روضه 3

شعروروضه[3]

كیستم من فاطمهمحبوبه جان آفرینم

جنه الاعلای قربرحمه للعالمینم

لیله القدری كهكس غیر ازخدا قدرش نداند

معنی انا فتحنایامیرالمومنینم

مادرپیغمبران  از شخص آدم تا محمد

بانوی ملك خدا درآسمانها و زمینم

از ازل پیشانیتوحید را بودم ستاره

تا ابد انگشترختم رسالت را نگینم

آن جناب مریمعذرا و این یكتا مسیحش

این من و اینیازده عیسای عیسی آفرینم

ذات حق كردهاراده تا كه آرم یك حسینی

ورنه ریزد تا صفمحشر حسین از آستینم

سجده ووالشمس  والیل و دخان و عادیاتم

كوثر و تطهیروقدرو نور و فجر و یا و سینم

عصمتم زهدم عفافمكعبه ام ركنم طوافم

مام نفس مطمئنهقلب قرآن جان دینم

هم به سیرت مصطفیفرموده در شأنم فداها

هم به صورت گفتهصورت آفرینم آفرینم

گاه میخوانندحورم گاه میگویند انسان

هرچه باشم بهتراز آن هرچه باشم فوق اینم

مرتضی در من خدارا دید با چشم خدایی

من خدا را دیدهام هرگاه  حیدر راببینم

راستی ركن همهاركان عالم كیست حیدر

در حقیقت من همانركن امام راستینم

حالا این علی كه ركن عالم وجوده دو تا ركن داره ،خودشفرمود: یه ركنم پیغمبربود ، وقتی پیغمبر رو از دست دادم دلم خوش بود زهرا دارم ؛دلم خوش بود برا پیغمبر دلم تنگ میشه زهراشو میبینم ، هر وقت همه وجودم اشتیاقزیارت رسول خدا رو فرا میگرفت میگفتم فاطمه جان چند قدم واسه علی راه برو ، براعلی حرف بزن ، دلم برا پیغمبر تنگ شده ؛ این یه ركنم بود ، پیغمبر رو از علی گرفتند، ركن دیگه مولا بی بی دو عالم بود ، چه كردند با علی؟! حرفم حرف دله ، سلمان میگهتا پیغمبر و زهرا زنده بودند ندیدم علی دست به كمر بگیره ، ندیدم علی دست به كمرراه بره

یعنی زهرا عمود خیمه عمر علیه .

علی كسیه كه نود زخم دریك روز میخوره ازآسمون صدا میاد، (( لا فتی الا علی )) این علی نقشش در زندگی پیغمبر چیه؟ علی سپر بلایپیغمبره ، علی مدافع رسول خداست ، تا علی هست كسی جرات نمیكنه به پیغمبر نگاه چپكنه ، هر وقت گره ای در كار بود پیغمبر میفرستاد دنبال علی ، یه روز اومدنشست  دو زانو جلو پیغمبر ، قصه خواستگاری رو شنیدید ، پیغمبر فرمود : علیجان چی داری؟ میخوای زهرا رو بگیری ، آقا همه زندگی منو شما خبر دارید ، علی ازهمه دنیا یه اسب داره ، یه شمشیر داره ، یه سپرداره ؛ پیغمبر فرمود: علی جان توسردار جنگی ، تو فرمانده سپاه اسلامی ، شمشیر و اسبتو نگه دار ، سپرت رو بفروش خرجعروسی كن ، شاید میخواست با كنایه بگه علی تو زهرا داری ، سپر نمیخوای یه زهرا بهتمیدم همه جا سپر بلاته...

بعد  پیغمبر اولین هدفشون از بین بردن علی بود ،گفتن علی رو چطور از بین ببریم ،علی این همه زخم خورده این همه شمشیر خورده علی بهاین راحتی زانوش نمی لرزه ، اگه میخوای پشت علی رو به خاك بمالی یه راه داره ،باید زهراشو ازش جدا كنی...

منم علی كه جهانرا خدا به دستم داد

می طهور ز پیمانهالستم داد

علی بت شكنم منكه بعد آن همه فتح

به یك شكستن پهلوعدو شكستم داد

تا زهرا زنده بود كسی جرات نكرد به علی آسیبی برسونه ،یه تنه اومد جلو در مسجد ایستاد ، فریاد میزد علی رو رها كنید تا زهرا زنده است یهخار نباید به پای علی بره ، پهلوش بین در و دیوار مونده ، سینه اش با میخ در سوراخشده  بازوش از ضربه غلاف ورم كرده ، اما تا چشماشو  واكرد ،یه نگاه كردبه اسماء ، نگفت سینه ام ،نگفت بچه ام ، صدا زد علیمو كجا بردند؟ من میگم اوج روضهفاطمه اینجاست ، وقتی علی رو از مسجد آوردند هی دور علی میچرخید ،هرطور شده جونامامشو حفظ كرد اما  لا یوم كیومك یا ابا عبدالله كربلا هم حسین یهیار داره تا زنده بود كسی نگاه چب به خیمه ها نکرد ...

مكن ازخارهراسباغ ما دارد یاس     یك بیابان دشمن منم و یك عباس

چه غم از روبهیانشیر به همراه من است

آسمانم من و عباسعلی ماه من است

لذا این همه داغ دید ، حسین تو مدینه برادر از دست داد، دیگه لباس نو نمبپوشم و محاسنمو خضاب نمی كنم ، عطر نمیزنم ، غارت زده اونی نیستكه مالشو ببرن ، غارت زده منم كه برادر از دست دادم ، اما كربلا یه حرف دیگه زد تانگاهش به عباس افتاد ، یك دست به كمر گرفت...