اشك حسین روونهمادر نیمه جونم الهی بمیرم برای مادرقدكمونم
خزون شدیواویلا بی جون شدی واویلا بعد یه عمری برا خونه داری باباناتوون شدی واویلا
شدی گل پرپرزخمای تن تو آیهها تو مدینه مادرمیزنن به بابا كنایه ها
دعا می كنی هرسحری برا همسایه ها
جونی وبمیرم منم مثل توپیرم بعد تو من می میرم
امون از اینمدینه وای
می دونیلحظه لحظه نزدیك میشه شهادت ازوقتی رفتنی شدی تازه میان عیادت
ای مهربون واویلاقامت كمون واویلا می باره غریبی از نگاه تار مادر پیشم بمونواویلا
همونا كه گفتن یاشب یا روزا كریه كن یه گوشه ای مادربشین و بسوز و كریه كن
برای غریبی بابای غریبم گریه كن
صورت توكبوده مگه گنات چیبوده دنیا اینجوری نبوده
امون از اینمدینه وای
دور از نگاه بابشهادتین می خونی داری میگی حسینم تو كفن می مونی
دور از وطن واویلا خونین دهن واویلا میمونه تن تو روی خاک صحرا بی سر
پاره پاره مادرمیشه تن اون آب آورت میرسه تو گودال با چشمای تر،خود خواهرت
سرتورونیزهمیبینه چشای دخترت
داره می گهخواهر پاشو غریبمادر منو ببین بی معجر
شعر ولادت امام علی (ع)
آيا امام زمان داراى زن و فرزند مى باشند؟ ايشان چگونه وفات مى يابند؟ 